Blog Yvonne Tienkamp
Yvonne Tienkamp is radiotherapeutisch laborant in het UMCG Protonentherapiecentrum. Ze zorgt ervoor dat u goed op de tafel wordt gepositioneerd en is een vertrouwd gezicht. “Ik neem de tijd om vragen te beantwoorden, u op uw gemak te stellen en uitleg te geven over de bestraling. Het begeleiden van kinderen vind ik een van de mooiste aspecten van mijn werk.”
Het is belangrijk dat kinderen tijdens de bestraling heel stilliggen. Daarom kiezen we er bij jonge kinderen (tot ongeveer 7 jaar) vaak voor de bestraling onder anesthesie te doen. Kinderen kunnen vaak verbazingwekkend goed op een plek blijven liggen. We doen er dan ook alles aan om hen zo veel mogelijk op hun gemak te laten voelen.
Ieder kind is anders en reageert anders. De een vindt het reuze interessant om de apparatuur van dichtbij te bekijken en rijdt hier met een grote glimlach in een elektrische auto door de hal. Andere kinderen kijken de kat wat meer uit de boom. We nemen de tijd om de ruimte te ontdekken, zodat zij en hun ouders zich er veilig voelen. Zo spelen we bijvoorbeeld een zoekspel. We verstoppen een kaart met een afbeelding van Radio Robbie in de ruimte, die kinderen kunnen zoeken.
Volwassenen en kinderen die in de hoofd-hals regio worden bestraald, krijgen hiervoor een speciaal masker. Op dit masker markeren we waar de bestraling exact plaatsvindt. Als kinderen dit leuk vinden, kunnen we hun masker versieren. Voetballers, superhelden stripfiguren, een krokodil of een konijn… alles kan! Ik zoek een mooie afbeelding op internet en probeer het plaatje zo goed mogelijk met stift op het masker te tekenen. De reacties van kinderen en hun ouders zijn vaak heel enthousiast.
Tijdens het positioneren blijven we in de ruimte bij de kinderen. Maar tijdens de bestraling staan we iets verder van ze af. Dit leggen we uit. Kinderen weten dat we heel snel bij ze kunnen zijn. We geven veel complimentjes en kinderen krijgen na de bestraling een kraal voor hun kralenketting. Ook wanneer zij een super goede, of juist een slechte dag hebben, krijgen zij een kraal.
We proberen de bestraling zo comfortabel mogelijk te maken. Een ritje in een auto, een spelletje, een masker van een superheld, een kraal of een grapje maken het verschil. Het klinkt misschien gek, maar veel kinderen vinden het leuk om naar ons toe te gaan en dit geeft mij heel veel voldoening.
Volwassenen en kinderen die bij ons komen zijn vaak al ziek genoeg. Ik zie het als mijn taak om mensen zo goed mogelijk te laten ontspannen en de bestraling zo goed mogelijk te laten verlopen. Is de laatste bestraling een feit? Dan mogen kinderen op de grote gong slaan, waarna we allemaal luid voor ze applaudisseren. Trots gaan ze dan met een polaroidfoto op zak naar huis. Een mooi en emotioneel moment!
Zie ook
Hoe gaat het met... Natan?
In ‘Hoe gaat het met…’ blikken we samen met ex-patiënten terug op hun behandeling in het UMCG Protonentherapiecentrum. Deze keer spreken we met Natan (16) en zijn moeder Karin (51) uit Best over zijn diagnose, het intensieve behandeltraject, “Tumor Humor” en de kracht van hun familieband.