Een dag met... Medewerker Patiëntenservice Ilona Datema
In onze serie ‘Een dag met…’ kijken we een werkdag mee met één van onze specialisten van het UMCG Protonentherapiecentrum. Deze keer kijken we mee met Medewerker Patiëntenservice Ilona Datema. Hoe ziet haar dag eruit?
05:50 uur
Het is maandagochtend en ik word wakker van onze kat die aan het miauwen is omdat ze naar buiten wil. Onze wekker staat altijd om 06:00 uur, maar meestal ben ik al eerder wakker door de kat. Ik blijf dan nog even 10 minuutjes liggen om wakker te worden. Vervolgens laat ik eerst de kat naar buiten en ga ik onder de douche. Mijn vriend moet ook altijd vroeg aan het werk dus we ontbijten samen op de bank en kletsen wat. Meestal eet ik een bakje yoghurt met chiazaad.
06:45 uur
Ik stap op de fiets en rij ongeveer 40 minuten door de landerijen. Dat vind ik heerlijk, om ’s ochtends naar het werk te fietsen. Hier word ik lekker wakker van. Onderweg zie ik allerlei dieren, waaronder een groepje alpaca’s, die bij een oud boerderijtje in de wei staat.
07:20 uur
Na de fietstocht kom ik aan bij het Protonentherapiecentrum en ik ben een van de eersten in het gebouw. Ik haal een schoon pak, open de draaideur, zet een muziekje aan in de wachtkamer en daarna ijk ik onze glucosemeter. Dit doen we standaard elke ochtend.
07:50 uur
De eerste patiënten komen binnen. Onze eerste patiënt is een jong kindje (4) met haar moeder, de andere patiënt is een volwassen man. Het kindje gaat lekker spelen in de speelhoek en de man neemt plaats in de wachtkamer.
08:00 uur
Het kindje wordt eerst door de medewerkers van de anesthesie opgehaald uit de wachtkamer. Ze is aan de beurt voor de bestraling. Haar moeder gaat mee naar de bestralingsruimte. Hier wordt het meisje in bijzijn van haar moeder onder narcose gebracht. Dit wordt gedaan omdat jonge kinderen niet lang stil kunnen liggen. Tijdens de bestraling wacht de moeder vervolgens in de wachtkamer.
Ondertussen heb ik meneer opgeroepen voor zijn bestraling. Ik loop even met hem mee naar de kleedkamer en vraag ondertussen hoe het met hem gaat. Daarop antwoordt hij dat het goed met hem gaat. Meneer zit in de eerste week van zijn bestraling in het hoofd-hals gebied. Dan zien we meestal nog geen grote bijwerkingen.
09:00 uur
De laboranten bellen dat het kindje klaar is met de bestraling en naar de uitslaapkamer wordt gebracht. Daarom breng ik haar moeder ook naar de uitslaapkamer. De dokter vraagt of ik nog even wil kijken naar de huid in het bestraalde gebied, dit begint een beetje open te gaan. Ik heb hier speciale zalf voor meegegeven. Maar de moeder geeft aan dat het meisje hier verder geen last van heeft. Gelukkig heeft ze morgen haar laatste bestraling.
09:30 uur
Een nieuwe patiënt meldt zich bij de balie. Mevrouw komt samen met haar moeder. Ze komt vandaag voor haar eerste bestraling op de schedel. Zo’n eerste keer is altijd spannend natuurlijk. Om de spanning een beetje weg te nemen doe ik eerst een gesprekje waarin ik haar voorzie van informatie over het reilen en zijlen op het Protonentherapiecentrum. Ook vraag ik naar een eventuele verblijfplaats tijdens de bestraling. Mevrouw komt van ver en verblijft tijdens de behandeling dicht in de buurt van Groningen. Dit scheelt immers een hoop reistijd.
10:30 uur
De laborant belt dat de volgende patiënt aan de beurt is voor bestraling. Deze patiënt wordt bestraald in het hoofd-hals gebied. Hij heeft een neus-maagsonde. Ik spoel de sonde door en koppel deze af. Dit wordt gedaan omdat de sonde niet onder het masker kan. Dit masker is noodzakelijk tijdens een hoofd-hals bestraling. Zo ligt de patiënt namelijk elke keer in exact dezelfde houding tijdens de bestraling.
11:30 uur
Nog een nieuwe patiënt meldt zich bij de balie. Ook met haar doe ik een informatief gesprek. Deze mevrouw wordt bestraald op haar borst. Ik had in de notities gelezen dat mevrouw koorts heeft gehad. Daardoor is de bestraling een paar dagen op geschoven. Ze had het afgelopen weekend nog wel wat verhoging gehad. Voor de zekerheid heb ik haar temperatuur ook nog even op gemeten: 37,7 graden, alweer verhoging. Gelukkig kwam de dokter net op het Protonentherapiecentrum. Dit heb ik aan hem over gedragen en hij pakt dit verder op.
14:00 uur
Na even tussendoor geluncht te hebben met mijn collega, meldt een meneer zich daarna aan voor zijn laatste bestraling. Hij is in het hoofd-halsgebied bestraald. Na afloop van zijn bestraling komt hij nog even bij mij voor een afsluitend gesprek. Ik zie dat hij wat open plekjes heeft in zijn hals. Dat komt door de bestraling. Meneer heeft eerder van de week al zalf meegekregen van mijn collega. Deze zalf is namelijk speciaal voor open plekken. Ik doe de wondverzorging en maak een kraagje voor om zijn hals. Dit doen we om te voorkomen dat de kleding aan de wond gaat vastplakken. Ook vertel ik hem dat hij ons bij klachten of vragen altijd mag bellen. Meneer bedankt ons voor de goede zorgen en we wensen hem het allerbeste.
16:00 uur
Mijn werkdag zit erop. Ik fiets dus weer richting huis en raak ondertussen mijn gedachten weer kwijt.
Zie ook
Blog: Onze Medewerkers Vertellen
Nieuwsgierig naar meer verhalen van onze collega's? Lees dan alle medewerker blogs.
Zo kunt u een dag meekijken met een radiotherapeut-oncoloog, of met een klinisch fysicus. Een uniek kijkje achter de schermen van het UMCG Protonentherapiecentrum!